Λέγοντας ωτίτιδα εννοούμε τη φλεγμονή του αυτιού. Όταν αυτή περιορίζεται μόνο στο εξωτερικό μέρος του αυτιού, μέχρι το τύμπανο, μιλάμε για έξω ωτίτιδα. Αυτή είναι και η πιο συχνή μορφή. Αν η φλεγμονή επεκτείνεται και στο μέσο μέρος του αυτιού (πίσω από το τύμπανο) μιλάμε για μέση ωτίτιδα, ενώ η έσω ωτίτιδα αφορά το εσωτερικό μέρος του αυτιού που λέγεται λαβύρινθος.

Οι έξω ωτίτιδες δεν είναι όλες ίδιες! Υπάρχουν διάφορες μορφές, και μπορεί να οφείλονται σε πάρα πολλούς παράγοντες που μπορεί να είναι:

1.      Προδιαθετικοί (κάνουν πιο εύκολη την εμφάνιση ωτίτιδας): Τέτοιοι είναι η υγρασία στο αυτί (πχ νερό μετά από το μπάνιο), οι πολλές τρίχες στο αυτί κλπ.

2.      Πρωτογενείς (προκαλούν οι ίδιοι ωτίτιδα). Τέτοιοι είναι τα ξένα σώματα (άγανα), τα παράσιτα (ψώρα των αυτιών) οι αλλεργίες (τροφική, ατοπία) κλπ.

3.      Δευτερογενείς (εμφανίζονται σε μια ήδη εγκατεστημένη ωτίτιδα): Τα μικρόβια και οι ζύμες (μια μορφή μύκητα) θεωρούνται δευτερογενείς παράγοντες, γιατί πρέπει να βρεθούν σε κατάλληλο έδαφος για να προκαλέσουν πρόβλημα. Σε ένα υγιές αυτί δεν κάνουν κακό!

Πώς θα καταλάβετε ότι κάτι δεν πάει καλά στα αυτιά του σκύλου σας; Θα δείτε να βγαίνει πολύ έκκριμα, που μπορεί να μυρίζει και άσχημα. Ο σκύλος θα ξύνει τα αυτιά του επίμονα, και μπορεί να τα τινάζει συχνά. Επίσης, ψηλαφώντας τα αυτιά του θα καταλάβετε ότι πονάει. Τότε έχει έρθει η ώρα να πάτε στο γιατρό.

Για τη σωστή διάγνωση μιας ωτίτιδας, σε πρώτη φάση πρέπει να γίνει μια καλή ωτοσκόπηση σε βάθος, μέχρι το τύμπανο. Αυτό είναι απόλυτα απαράιτητο, για να μπορέσει ο γιατρός να ελέγξει για ξένα σώματα, να δει μήπως το τύμπανο είναι σπασμένο και γενικά να γίνει ένας καλός έλεγχος της κατάστασης του αυτιού. Πολλές φορές αυτό ταλαιπωρεί ιδιαίτερα το σκύλο, επειδή τα αυτιά του πονάνε λόγω της ωτίτιδας. Έτσι, μπορεί να χρειαστεί να γίνει κάποιο ηρεμιστικό, ή και αναισθησία. Παίρνουμε δείγματα από το έκκριμα του αυτιού, για να εξεταστεί στο μικροσκόπιο. Αν το έκκριμα είναι πολύ, μπορεί να χρειαστεί και πλύση των αυτιών, για να είναι καθαρά και να μπορεί να γίνει θεραπεία.

Στη συνέχεια, εξετάζεται το ωτικό έκκριμα στο μικροσκόπιο (παρασιτολογική και κυτταρολογική εξέταση). Εδώ μπορεί να βρεθεί η ψώρα των αυτιών, τα μικρόβια, κλπ. Επίσης, μπορούμε να δούμε το είδος του ωτικού εκκρίματος, αν δηλαδή είναι κυψελίδα (το φυσιολογικό έκκριμα του αυτιού) ή πύον. Αυτές οι εξετάσεις είναι πολύ σημαντικές, γιατί ξέροντας το είδος της ωτίτιδας, μπορούμε να δώσουμε τη σωστή θεραπεία.

Η θεραπεία της ωτίτιδας είναι ανάλογη με την αιτία της , και διαφορετική κάθε φορά. Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετά σκευάσματα που περιέχουν πολλές δραστικές ουσίες μαζί, συνήθως αντιβιοτικά μαζί με αντιμυκητιακά, αντιπαρασιτικά και κορτιζόνη. Πολλοί χορηγούν τέτοια σκευάσματα αδιακρίτως και χωρίς να έχουν προγηγηθεί οι κατάλληλες εξετάσεις, κάνοντας θεραπεία στα τυφλά. Αυτό φυσικά πολλές φορές δεν αποδίδει, και μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες για το σκύλο σας. Το σωστό είναι να γίνεται πρώτα διάγνωση, και μετά, γνωρίζοντας το πρόβλημα, να δίνουμε την κατάλληλη θεραπεία.

Προληπτικά, μπορείτε να κάνετε μερικά απλά πράγματα, που θα προφυλάξουν το σκύλο σας από τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση.

• Διατηρήστε τα αυτιά του καθαρά. Αν βλέπετε συσσώρευση εκκρίματος στο αυτί, χρησιμοποιήστε ένα καθαριστικό σκεύασμα για να το απομακρύνετε.

• Προσέχετε να μην μπαίνει νερό στο αυτί του σκύλου, πχ όταν τον κάνετε μπάνιο. Αν για κάποιο λόγω πιστεύετε ότι μπορεί να μπήκε νερό, χρησιμοποιήστε καθαριστικό σκεύασμα.

• Προσέχετε στη βόλτα του τα άγανα (συγκεκριμένα αγκαθάκια από αγριόχορτα, που μπαίνουν πολύ συχνά στα αυτιά), ειδικά αν ο σκύλος σας δεν έχει όρθια αυτιά.

Το πιο σημαντικό: Αντιμετωπίστε την ωτίτιδα γρήγορα! Μην την αφήνετε να χρονίσει, γιατί μετά θα γίνει πολύ πιο δύσκολη!